Her baktığımda içimin titrediği sevgili,

sen misin beni böyle Leyla eden,

yoksa gamzelerin mi?

Ne o neden somurttun?

İki küçük çukurdan mı kıskandın beni,

Oysa o çukurlar da senin,

Sen olduğun için onların esiriyim.

Sende olduğu için esirinim.

 

 

Hemen sakla onları benden dimi,

hemen doldur yerlerini başka bedenlerle,

başkalarının bedenleriyle ,sözleriyle ...

Peki onlar kalp boşluğunu doldurmaya yetecek mi?

ilk kez var olduğunu hissettiğin  anı unutturabilecek mi o sözler?

Ya başka bedenler! 

Tek vücut olamadığın bedenlerle  mi ruhunu arındıracaksın benden?

Yeni bir vücut mu getireceksin dünyaya, mutsuzluğuna?

 

                                                                                                            Bana bakma sevgili !

                                                                                                            Sensiz de senli yaşadım yıllarca...

                                                                                                            Mutlu olmaya alışık olmayan içimdeki çocuğu

                                                                                                            hayalinle büyüttüm.

                                                                                                            Gamzelerini anlattım her gece masallarımda.

                                                                                                            "İki küçük çukur" dedim.

                                                                                                            Ama dünyanın en derin çukuru,

                                                                                                            Öyle ki daldıkça dalıyor insan ,çıkası gelmiyor o çukurdan.

                                                                                                            Daldıkça keşfediyor  içindeki mercanları,incileri...

                                                                                                            Ve hayatın tüm renklerini ,

                                                                                                            Sadece aşkı değil kendini keşfediyor insan.

                                                                                                           Başkası keşfeder diye ödü koparak daha da dibe yol alıyor,

                                                                                                           Dönüşü olmadığını bile bile

                                                                                                           akışına bırakıyor sevmeleri.

 

 

 

Seni bu dalışlarda kaybettim sevgili,

Derinlere dalarken ellerimden kayıp gittin.

Dibe ulaştığımda fark ettim yalnızlığı,

Aşkı dibe gömmek için  çoktan çukurların ağzını kapattığını,

Ve fark ettim ki ;

Yepyeni bedenlerin minicik elleriyle

hayata tutunmaya çalıştığını...